به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خراسان رضوی، صد و پنجاه و یکمین انجمن‌ نویسندگان نوجوان آفتاب، روز پنج‌شنبه ۱۵ دی‌ماه ۱۴۰۱ با حضور «الهام دهقان» به عنوان کارشناس میهمان و ۱۲ نفر از اعضای نوجوان در دفتر استان برگزار شد.

سمیه سلامی‌راد کارشناس ادبی استان در توضیح این خبر گفت: انجمن نویسندگان نوجوان آفتاب با محوریت خوانش و نقد داستان‌های اعضا، با حضور کارشناس میهمان انجمن «الهام دهقان» منتقد، پژوهشگر و مدرس داستان برگزار شد.

سلامی‌راد افزود: در این نشست که دو ساعت به طول انجامید، داستان «آویر» اثر مرتضی چزکی و «در تنها و نارنجی کوچه‌ی سیدی» اثر زهرا تاتار مورد نقد و بررسی کارشناس میهمان و اعضای حاضر در جلسه قرار گرفت.

الهام دهقان در این نشست ضمن برشمردن آثار فاخر ادبیات داستانی جهان، درباره بزرگان رمان سخن گفت و تاکید کرد: آنچه این آثار را از داستان نویسان بزرگ متمایز می‌کند اندیشه‌ای است که در این آثار دیده می‌شود و مخاطب را درگیر می‌کند.

دهقان گفت: با داستان خواندن، جهان شما و نگاه شما به انسان، بزرگ و فراخ می‌شود چرا که با بسیاری از انسان‌ها همراه می‌شوید. نویسندگان آثار برتر، چنان شخصیت‌ها را واقعی و زنده ترسیم می‌کنند و چنان افکار او را روشن نشان می‌دهند که این تردید به وجود می‌آید شاید نویسنده، خود حامی این نگاه است. وقتی تکثر این نگاه‌ها را می‌خوانیم به بزرگی نگاه نویسنده و تعریفی که او از انسان دارد مواجه می‌شویم.

دهقان درباره موتیف و جایگاه آن در داستان سخن گفت: به تکرارها توجه داشته باشید. نویسنده‌ها گاه خودآگاه و گاه ناخودآگاه در آثارشان تکرارهایی دارند. ارزش موتیف‌ها این است که ما را به ساحت درونمایه و اندیشه اثر هدایت می‌کند.

مدرس داستان تاکید کرد که رولان بارت در کتاب «درجه صفر نویسندگی» می‌گوید: نویسنده گرچه با اقتدار می‌نویسد و خلق می‌کند اما اثر نتیجه چرخه اجتماع و اطراف اوست. رنج‌ها و آرزوهای ما نتیجه جبر زمان ماست.

دهقان گفت: در طول زمان شاعران و نویسندگان فراوانی ظاهر شدند. کافی است به کتاب تاریخ ادبیات دکتر صفا نگاهی بیاندازید و ببینید در هر قرن چه تعداد شاعر و نویسنده حضور داشتند و الان اسمی از آن‌ها نیست. طبیعت هنر این است که هنر اصیل را غربال می‌کند و هنری که از غنای اندیشه برخوردار است باقی می‌ماند.

سلامی‌راد گفت: پایان بخش صد و پنجاه و یکمین انجمن ادبی آفتاب گفتگو درباره زبان داستان و عکس یادگاری بود.